یکشنبه، اردیبهشت ۱۶، ۱۳۸۶

نمایشگاه کتاب


اگر در فرهنگ لغات به دنبال لغت مصلي بگرديد احتمالاً به "محل برگزاري نماز" مي رسيد اين ابتدايي ترين تفاوت مصلي با نمايشگاه براي برگزاري بزرگترين رويداد فرهنگي اين مملکت است جايي که در اصل شبستان مصلي است به ناشران عمومي اختصاص داده شده است که به صورت کاملاً تخيلي به چهار سالن با اسامي رودکي، مولوي، دکتر حسابي و دکتر کاظمي(اين آخري کي هست؟) تقسيم شده است چون در داخل شبستان اين سالنها قابل تفکيک از هم نيست.
ناشران عمومي به صورت الفبايي طبقه بندي شده اند ولي شما نمي دانيد که کدام قسمت از اسم آنها مبنا قرار گرفته است مثلاً اگر اسم آن "مرکز مطالعات سياسي" باشد شما نمي دانيد بايد در ميم بگرديد يا در سين. با توجه به محدوديت مکان تمام غرفه ها در هم پيچيده و بنابراين با وجود کمي جمعيت بازديد با مشکل مواجه مي شود در ساعات پاياني روز و آخر هفته که بازديد کننده افزايش مي يابد اين مشکل دوچندان مي شود. نمازخانه نيز عبارت از يک چادر در وسط حياط است چون وقتي جاي نماز نمايشگاه باشد جاي نماز موجود نمي باشد. سالن شبستان نيز به علت تراکم به شدت گرم است. اين تازه بعضي از معايبي بود که در سالن ناشران عمومي که من بازديد کردم به چشم مي آمد.
خلاصه نمايشگاه امسال يک سيرک تمام عيار است اما از حق نگذريم يک حسن دارد و آن اين است که با مترو مي توان داخل نمايشگاه رفت. در انتها همين که وزارت ارشاد اعلام نکرده نمايشگاه کتاب چيز زائدي است و بايد تعطيل شود، بايد سجده شکر به درگاه خدا آورد و نيز بايد از تمامي بلايايي که نه تنها در حوزه اقتصاد، سياست خارجي و...بلکه دامن فرهنگ را مي گيرد و نمي دانم تا کي ادامه مي يابد به درگاه ايزد منان پناه برد
.

هیچ نظری موجود نیست: