جمعه، شهریور ۰۴، ۱۳۸۴

اينجا ايران است

نميدونين چقدر اعصابم خرد شد وقتي تو اخبار ورزشي ديدم كه يه موتور سوار ميخواست از روي 22 تا اتوبوس بپره ولي نشد خبرش را
چند روز پيش تو روزنامه خوندم كه يكي ميخواد
ركورد جهان رو بزنه و امروز كه گزارش شبكه خبر رو ديدم واقعا حالم بد شد يادم مياد آخرين بار وقتي كه يكي از اقوام نزديك فوت كرده بود اينقدر حالم بد شد تو
گزارش شبكه خبر با چند نفر پيشكسوت رشته موتورسواري حرف زد كه همه گفتند اين كار رو نميتونه انجام بده از اين صحبت كردند كه شيب سكو پرش كمه و
اينكه موتور براي چنين پرشي بايد از حالت استاندارد خارج بشه و قويتر بشه، ولي نايب رئيس فدراسيون با اطمينان ميگفت كه نه اين موتور سوار حتي ميتونه
بيشتر هم بپره انگار تا حالا صد نفر اين كارو كردند، اما نكته دردناك اينكه 22 اتوبوس فراهم نشد و
بين اتوبوس 14 و15 فاصله به اندازه يك اتوبوس قرار داده شد فاصله اي كه ميتونست در ابتدا قرار
بگيرد چون حتما موتور سوار از روي يك توبوس ميتونه بپره خلاصه اينكه تمهيدات ساده كه ميتونست براي اين پرش در نظر گرفته بشه در نظر گرفته نشد و
اين موتور سوار درست در فاصله دو تا اتوبوس برخورد كرد و در دم جان سپرد
كشته شدني كه براحتي ميتوانست اتفاق نيفته خدا اين موتور سوار رو كه از رزمندگان جنگ بود بيامرزه
ولي اين عزيز بايد ميدونست كه اينجا ايران و نه سوئيس يادمه چند سال پيش يه برنامه به نام بدلكاران نشون ميداد و
در اون نشون ميدا چقدر برنامه ريزي و محاسبه براي يك پرش صورت ميگرفت اميدوارم ديگه شاهد چنين حوادثي دلخراش براي ورزشكارانمون نباشيم
هنوز هم حالم سر جاش نيومده واقعا از ته دل براي اين ورزشكار ناراحتم.
تا بعد يا علي

هیچ نظری موجود نیست: